Ο ουκρανικός νεωτερισμός χαρακτηρίζεται από μια επανεξέταση πολλών σφαιρών της ζωής: ιστορικά γεγονότα, γεωπολιτική θέση, επιστροφή στη δομή της εθνικής κουλτούρας των ονομάτων των εξεχόντων εξαιρετικών προσωπικοτήτων, οι οποίες, σε διάφορα χρόνια, ήταν δυσφημισμένες και ξεχασμένες.

Τα απίστευτα όμορφα κεντήματα του Borschyv είναι μεγάλη ιστορική και πολιτιστική αξία και υπερηφάνεια της περιοχής του Τερνόπιλ, επειδή η φήμη τους έχει από καιρό εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο!
Φανταστικά όμορφα, πυκνά ραμμένα λουλούδια και γεωμετρικά σχέδια, μοναδικά, επειδή δεν θα βρεις δύο πανομοιότυπα πουκάμισα. Το λαμπερό κέντημα, το οποίο άρχισαν να φτιάχνουν περισσότερα από πεντακόσια χρόνια πριν, στη δυτική περιοχή του Τερνόπιλ, δεν εκπλήσσει μόνο με τις μοναδικές τεχνικές ραφής τους, που αριθμούν πάνω από πενήντα. Η εμφάνιση του κεντήματος του Borschyv περιβάλλει ενδιαφέρουσες ιστορίες και μύθους, πολλές από τα οποίες είναι λυπηρές έως και τραγικές.

Ο Ivan Marchuk είναι αναγνωρισμένη ιδιοφυία του παρόντος, τον οποίο θεωρούν σουρεαλιστή καινοτόμο. Το 2007 εντάχθηκε στη βρετανική λίστα «100 ιδιοφυΐες της εποχής μας», η οποία διαμορφώθηκε από την εφημερίδα «The Daily Telegraph». Η Διεθνής Ακαδημία Μοντέρνας Τέχνης στη Ρώμη εξέλεξε τον  Ivan Marchuk ως μέλος του Επιστημονικού Συμβουλίου της Ακαδημίας (το «Golden guild» της Ακαδημίας περιλαμβάνει 51 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο).

Συνεχίζουν να τον αποκαλούν «Ρώσο καλλιτέχνη», παρά το γεγονός ότι ο Ιλιά Γεφίμοβιτς γεννήθηκε στην επαρχία του Χάρκοβο, στην οικογένεια ενός Ουκρανού Κοζάκου και ζούσε στα ουκρανικά εδάφη για 20 χρόνια. Ο Τάρας Σεβτσένκο ζούσε για πολύ καιρό στην Αγία Πετρούπολη, αλλά παρέμενε Ουκρανός ποιητής και καλλιτέχνης. Ο Μπετόβεν πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Βιέννη, ο Σοπέν στο Παρίσι. Αλλά ο τόπος διαμονής δεν άλλαξε την εθνικότητά τους. Και τέτοια παραδείγματα στην ιστορία της τέχνης υπάρχουν εκατοντάδες.