Αυτοί που έχασαν τα σπίτια τους. Ιστορία 5
Olga Skrypnyk, 29 ετών
Εγώ και ο σύζυγός μου φύγαμε από την Κριμαία στην ημέρα του λεγόμενου δημοψηφίσματος στις 16 Μαρτίου το 2014.
Μαζέψαμε τα πράγματα μέσα σε δύο ώρες, εγώ πήρα μόνο ό, τι μπόρεσα να χωρέσω στο αυτοκίνητο. Δεν είχαμε που να πάμε, ολόκληρη η ζωή μας ήταν συνδεδεμένη με τη Γιάλτα, δεν υπήρχαν πλέον ούτε σπίτι, ούτε δουλειά, καταλαβαίναμε ότι για κάποιο διάστημα θα πρέπει να ζούμε ακόμα και στο αυτοκίνητο.
Στην πραγματικότητα, για ένα χρονικό διάστημα, το αυτοκίνητο έχει γίνει το σπίτι μας. Ευτυχώς, σύντομα μας βοήθησε ο δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων Maxim Boutkevitch και μέσω της πρωτοβουλίας «House of Friends», πολίτες του Κιέβου, οι οποίοι δεν μας ήξεραν, μας δέχτηκαν και μείναμε σε αυτούς για λίγες εβδομάδες, στη συνέχεια σε άλλα παιδιά... Τώρα ευτυχώς ενοικιάζουμε το διαμέρισμά μας. Αλλά το πραγματικό σπίτι μας και όλα όσα σχετίζονται με αυτό, έμειναν πίσω στην Κριμαία.
Είναι τρομερό και οδυνηρό όταν σε αναγκάζουν να εγκαταλείπεις το σπίτι σου. Είναι αδύνατο να συγχωρήσεις τη διάσπαση με την οικογένεια σου, όταν δεν μπορείς να είσαι μαζί τους στις δύσκολες και χαρούμενες στιγμές. Κατά τη διάρκεια αυτών των δύο ετών συνέβησαν εκεί ένας γάμος και μια κηδεία. Τη μητέρα μου ταπεινώνουν κυριολεκτικά κάθε μέρα άνθρωποι γύρω-γύρω, οι οποίοι ξέρουν ότι μεγάλωσε ως «Μπαντερικιά». Είναι αδύνατο να σκέπτομαι τι περνάει εκεί.
Ο σύζυγός μου και εγώ αρχίσαμε να συμμετάσχουμε στην καταγραφή των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κριμαία, και αν κοιτάξουμε πίσω, μέσα σε αυτά τα δυο χρόνια τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Το νομοτελειακό του εγκλήματος το οποίο διαπράχθηκε, οφείλεται και χρεώνεται στη Ρωσία.
Ξεκίνησε η ατέρμονη επιδίωξη των ανθρώπων που διαφωνούν με την επίσημη θέση της Ρωσίας. Σήμερα δημιουργήθηκε ένα ολόκληρο σύστημα από πολιτικά κίνητρα και διώξεις, η βάση των οποίων είναι η λεγόμενη αντιτρομοκρατική και αντι-εξτρεμιστική νομοθεσία της Ρωσίας.
Κατά τα τελευταία 10 χρόνια στην ίδια τη Ρωσία έχει ήδη αναπτυχθεί μια αρκετά σαφής πρακτική δίωξης των τυχόν αντιπολιτευτικών απόψεων και επίδειξη της διαφωνίας με τη βοήθεια της κατασταλτικής νομοθεσίας, ενώ τώρα αυτή η πρακτική σαν χρησιμοποιείται σαν καθρέπτης και στην Κριμαία με επιταχυνόμενο ρυθμό. Και δυστυχώς, σχεδόν σε τίποτα δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τους κατοίκους της Κριμαίας στην τρέχουσα κατάσταση. Εκτός από την άμεση πληροφόρηση σχετικά με τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων τους, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι άλλο.
Μετάφραση: Ιωάννα Τελιανίδη
Πηγή: 1
