Μύθοι για το Μαϊντάν
Στις 21 Νοεμβρίου του 2013, οι πρώτοι ακτιβιστές ήρθαν στην Πλατεία Ανεξαρτησίας, στο Κίεβο. Επειδή πολλές ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιούσαν ρωσικά πρακτορεία ειδήσεων ως κύρια πηγή, υπάρχουν πολλοί μύθοι γύρω από την Επανάσταση της Αξιοπρέπειας (Μαϊντάν).
Μύθος 1ος. Οι άνθρωποι ήρθαν στο Μαϊντάν για το ΝΑΤΟ, για τις ΗΠΑ.
Οι πρώτοι ακτιβιστές, κυρίως νέοι φοιτητές, ήρθαν στην Πλατεία Ανεξαρτησίας στις 21 Νοέμβρη του 2013 σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της Ουκρανίας να αναστείλει την προετοιμασία της Συμφωνίας σύνδεσης της Ουκρανίας και της ΕΕ.
Από τις 21 έως τις 24 Νοέμβριου πραγματοποιήθηκαν πολυάριθμες διαδηλώσεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις της Ουκρανίας: Λβιβ, Ννιπροπετρόβσκ, Χάρκοβο, Ντόνετσκ.
Στις 24 Νοεμβρίου, ξεκίνησε η πρώτη σύγκρουση με την αστυνομία. Μέχρι τις 29 Νοεμβρίου υπήρξαν πολλές διαδηλώσεις και απεργίες των φοιτητών, στις οποίες εντάχθηκαν εκπρόσωποι των πολιτικών κομμάτων της αντιπολίτευσης.
Τη νύχτα της 30ης Νοεμβρίου, η κεντρική πλατεία δεν ήταν γεμάτη. Οι ειδικοί τονίζουν, ότι αν η κυβέρνηση δεν είχε αναμειχθεί, οι διαμαρτυρίες θα είχαν σταματήσει από μόνες τους. Αλλά ... εκείνη τη νύχτα υπό τις διαταγές των αρχών, πραγματοποιήθηκε δυναμική καταστολή των διαδηλώσεων, ως αποτέλεσμα της οποίας δεκάδες μαθητές τραυματίστηκαν.
Αυτό ήταν το σημείο χωρίς επιστροφή για τον ουκρανικό λαό. Την επόμενη μέρα, ο αριθμός ανθρώπους στο Μαϊντάν αυξήθηκε σημαντικά. Ο λαός δεν βγήκε έξω για το ΝΑΤΟ, την ΕΕ ή τις ΗΠΑ. Οι άνθρωποι ήρθαν διαμαρτυρόμενοι κατά της αυθαίρετης εξουσίας. Οι άνθρωποι κουράστηκαν να ζουν σε μια χώρα όπου θα πρέπει συνεχώς να δωροδοκούν στα σχολεία, στα νοσοκομεία, στις εφορίες, όπου η απόφαση του δικαστηρίου αγοράζεται, όπου δεν φτάνουν τα χρήματα για ψωμί στους συνταξιούχους, αλλά οι αρχές με τα χρήματα του λαού κτίζουν παλάτια και αγοράζουν πολυτελή αυτοκίνητα.
Μύθος 2ος. Το Μαϊντάν διοργανώθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, τα κεφάλαια του Σόρος, κλπ. Οι άνθρωποι του Μαϊντάν πληρώνονταν για να διαδηλώνουν.
Τα γεγονότα στο Μαϊντάν προκάλεσαν την ανάπτυξη του εθελοντισμού σε πρωτοφανείς διαστάσεις. Οι άνθρωποι δούλευαν την μέρα και το βράδυ πήγαιναν στο Μαϊντάν για να βοηθήσουν εκείνους που ζούσαν στο χώρο της κατασκήνωσης. Μετέφεραν από τα σπίτια τρόφιμα, φάρμακα και μοιραζόντουσαν τα χρήματά τους.
Στους απλούς ανθρώπους εντάχθηκαν εκπρόσωποι των μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων. «Είτε επανάσταση, ή μετανάστευση. Έχει σχηματιστεί μια κρίσιμη μάζα συνειδητοποιημένων ανθρώπων που θέλουν να εργαστούν με ειλικρίνεια, αλλά δεν έχουν αυτή την ευκαιρία », είπε ο Μιχαήλ Σάλο, οικονομικός διευθυντής του LvivBusinessSchool.
Έτσι, κατά τη διάρκεια της Επανάστασης της αξιοπρέπειας, πολλά ιδιωτικά καφέ παρείχαν τροφή και νερό, τσάι και καφέ σε όλους όσους χρειαζόταν. Ορισμένα ιδρύματα επέτρεπαν στους ανθρώπους να διανυκτερεύουν και να ζεσταίνονται στους χώρους τους.
Εκείνη την εποχή, μισθωμένοι ήταν οι λεγόμενοι «τιτούσκι», εγκληματίες και άνθρωποι του υποκόσμου που προσελήφθηκαν από την κυβέρνηση του Γιανουκόβιτς.
Μύθος 3. Στο Μαιντάν συγκεντρώθηκαν ναζί και νεοναζί. Οι διαμαρτυρίες ήταν εναντίον της Ρωσίας, των Ρώσων, και των ρωσόφωνων πολιτών.
Ο Νικολάι Μπογομόλοβ, ένας Ρώσος ανταποκριτής του RBCdaily, στις 19/2/2014 έγραψε: «Υπάρχουν πραγματικά πάρα πολλοί εθνικιστές, συμπεριλαμβανομένων ακροδεξιάς στην Πλατεία Ανεξαρτησίας. Έτσι, τη πρώτη μέρα και εγώ βγήκα στην περιοχή με κάποια ανησυχία. Στη συνέχεια άρχισα να μιλάω, και το άγχος μου εξαφανίστηκε. Κάτοικοι του Κιέβου, Ουκρανοί από την Δύση, από τον Οδησσό και άλλοι μου ζήτησαν να μεταφέρω στους ρώσους ότι δεν έχουν τίποτα εναντίον τους, ότι η πάλη είναι ενάντια στο Γιανουκόβιτς».
Το Σύνταγμα της Ουκρανίας, λέει: «Στην Ουκρανία, η ελεύθερη ανάπτυξη, χρήση και προστασία των ρωσικών και άλλων γλωσσών των εθνικών μειονοτήτων της Ουκρανίας είναι εγγυημένες. Το κράτος υποστηρίζει τις σπουδές των γλωσσών διεθνούς επικοινωνίας». Και κανείς δεν έχει αναθεωρήσει το Σύνταγμα της Ουκρανίας.
Στην φώτο: Είμαι ρωσόφονος Ουκρανός εθνικιστής! Συμμορία φύγετε!
Μύθος 4. Στο Μαϊντάν υπήρχε πλήρης αναρχία, οι άνθρωποι είχαν όπλα.
Στο Μαϊντάν αναπτύχθηκε ένα εκπληκτικό επίπεδο υπευθυνότητας και οργάνωσης. Οι άνθρωποι εθελοντικά μοίρασαν τις απαραίτητες λειτουργίες και έμαθαν να τις εκτελούν αποτελεσματικά και με χαρά. 
Υπήρξαν οι παρακάτω εθελοντικές μονάδες: κουζίνα, ιατρικό κέντρο, κέντρο πληροφοριών, δυνάμεις ασφαλείας, εργαζόμενοι γενικών καθηκόντων, ακόμα και η Ακαδημία, από την οποία οι άνθρωποι άκουσαν διαλέξεις από κορυφαίους εμπειρογνώμονες της Ουκρανίας. 
Εν τω μεταξύ, δεν μπορεί κανείς να εξηγήσει πώς οργανώθηκαν όλες οι μονάδες. Η τυπική απάντηση από έναν άνθρωπο του Μαϊντάν ήταν: «Ήρθα στη σκηνή, κοίταξα γύρω μου, αποφάσισα να βοηθήσω με κάποιο τρόπο». Έτσι, δεν υπήρχε καμία δύναμη, αλλά δεν υπήρχε καταναγκασμός, όλοι ήταν ίσοι και έμεναν για χάρη της αμοιβαίας συνδρομής.
Μύθος 5. Οι άνθρωποι του Μαϊντάν είχαν όπλα
Ναι, οι άνθρωποι του Μαϊντάν είχαν τα δικά τους όπλα.
Ο Νικολάι Μπογομόλοβ, ένας Ρώσος ανταποκριτής του RBCdaily, στις 19/2/14 έγραψε: «Σχεδόν όλοι είναι ντυμένοι με προστατευτικά ρούχα για μοτοσικλετιστές και ποδηλάτες. 
Υπάρχουν ασπίδες, είτε λάφυρα είτε χειροποίητες από μεταλλικά φύλλα και πόμολα από πόρτες. Πίσω από τα οδοφράγματα υπάρχουν σακούλες με κομμάτια από πλάκες, κάθε κομμάτι ζυγίζει κατά μέσο όρο περίπου δύο κιλά. Στα χέρια των διαδηλωτών διαφορετικά αντικείμενα: σιδερένιους σωλήνες, καρεκλοπόδαρα με βιδωμένα μπουλόνια, βίδες, σφυριά, τσεκούρια. Στα οδοφράγματα εγκαταστάθηκαν σιδερένιες σφενδόνες. Ως βλήματα χρησιμοποιούν φιάλες των πέντε λίτρων με πάγο, σάκους με πέτρες. Μια άλλη προσαρμογή από το Μεσαίωνα είναι το "ψάρεμα", σχοινί αναρρίχησης με ένα τεράστιο γάντζο «4-ποδιών». Το ρίχνουν στην ομάδα των αστυνομικών και 10 άνθρωποι αρχίζουν να το τραβούν. Μερικές φορές κάποιος τραβιέται, μερικές φορές απλά καταστρέφουν την παράταξη. Στο Μαϊντάν συνέχεια πραγματοποιούνται εκπαιδεύσεις τακτικών ομάδων αυτοάμυνας, οργανωμένες από πρώην στρατιωτικούς, βετεράνους του Αφγανιστάν και εκπαιδευτές από αθλητικά σωματεία».
Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με τουφέκια ελεύθερων σκοπευτών, σφαίρες με εκτοπισμένο κέντρο βάρους, κ.λπ.
Μύθος 6. Συνέβη πραξικόπημα εναντίον του κράτος. Η «χούντα» ήρθε στην εξουσία.
Αν ακολουθήσουμε τη γενικά αποδεκτή ορολογία, πράγματι, υπήρξε ένα πραξικόπημα κατά του κράτους και αλλαγή της εξουσίας «από κάτω».
Χούντα είναι μια πολιτική ομάδα που κατέλαβε την εξουσία στη χώρα με το στρατό για να δημιουργήσει τη δική της δικτατορία. Τα γεγονότα στο Μαϊντάν δεν έχουν καμία σχέση με αυτό.
Μύθος 7. Το Μαϊντάν προκάλεσε πόλεμο στην Ανατολική Ουκρανία
Ο πόλεμος στην Ανατολή προκλήθηκε από τις αυτοκρατορικές φιλοδοξίες της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Και επίσης:
Πρώτον, η σχεδιαζόμενη κατάληψη της Κριμαίας από ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις, διεξαγωγή παράνομου δημοψηφίσματος και προσάρτηση της Κριμαίας από τις ρωσικές αρχές. Για όλα αυτά τα γεγονότα ο Πούτιν μιλάει ανοιχτά στην ταινία ντοκιμαντέρ «Κριμαία: ο δρόμος προς την πατρίδα»
Δεύτερον, τα αυτονομιστικά αισθήματα στην Ανατολική Ουκρανία, τα οποία θερμαίνονταν από τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης εδώ και χρόνια, και εντάθηκαν κατά τη διάρκεια εξουσίας του Γιανουκόβιτς. Χρηματοδότηση και παροχή όπλων στις τρομοκρατικές ομάδες από τη Ρωσική Ομοσπονδία, οι οποίες επίσης μεταφέρθηκαν παράνομα στο έδαφος της Ανατολικής Ουκρανίας.
Μύθος 8. Η Ρωσία σώζει το ρωσόφωνο πληθυσμό
Λαμβάνοντας υπόψη τους παραπάνω μύθους, κάθε λογικός άνθρωπος θα καταλάβει ότι δεν ήταν και δεν είναι απαραίτητο να διασώσουν κανένα. Αυτό είναι απλά μια δικαιολογία, που εξυπηρετείται από ρωσικά μέσα ενημέρωσης για να κρατήσουν την υπόληψη του Πούτιν.
Είναι πολλές φορές αποδεδειγμένο ότι για κάθε μεγάλο ιστορικό γεγονός που συμβαίνει στον κόσμο, θα υπάρχουν πάντα διαφορετικές εξιστορήσεις και ερμηνείες. Ως παράδειγμα από τη σύγχρονη Ελληνική ιστορία θα αναφέρουμε τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, της 17ης Νοεμβρίου 1973, όπου ακόμη και σήμερα, ύστερα από 40 χρόνια, ενώ η ιστορική αλήθεια έχει σχεδόν ξεκαθαρίσει, υποστηρίζονται ακόμη εναλλακτικές εξιστορήσεις για το τι συνέβη και διάφορες ομάδες προβάλουν έντονα τις δικές τους εκδοχές, ανάλογα με τα συμφέροντά τους.
