Υλικό αποβλήτων του Κρεμλίνου. Γιατί εκρήγνυνται οι «ήρωες της ρωσικής άνοιξης»
Τη νύχτα της 29 με 30 Μάρτιου του 1993 στο έδαφος του αγροτικού κολεγίου του Kuibyshev έχασαν τη ζωή οι δύο πιο γνωστοί διοικητές του Εμφυλίου Πολέμου στο Τατζικιστάν, ο Σανκγάκ Σαφάροβ και ο Φαιζαλί Σαïντοβ. Σκοτώθηκαν κατά την διάρκεια ανταλλαγής πυροβολισμών μεταξύ των δικών τους σωματοφυλάκων – λέει η επίσημη εκδοχή. Σύμφωνα με την γενική καχυποψία - καταργήθηκαν ως άχρηστο υλικό.
Και οι δύο νεκροί ανήκαν στους πραγματικούς εγκληματίες, ο ίδιος ο Σαφάροβ πέρασε στη φυλακή 23 χρόνια. Αλλά και οι δύο ήταν οι κύριες φιγούρες στην εξέγερση εναντίον της νόμιμης κυβέρνησης του Τατζικιστάν. Στην εξέγερση, η οποία κρατούσε τη χώρα στην τροχιά της πολιτικής επιρροής του Κρεμλίνου για δεκαετίες και επέτρεπε στα ρώσικα συνοριακά τμήματα να παραμείνουν στα σύνορα Τατζικιστάν-Αφγανιστάν. Στην εξέγερση, η οποία έκανε τον Εμομαλι Ραχμόνοβα νέο Πρόεδρο του Τατζικιστάν. Ο Ραχμόνοβ κυβερνάει και σήμερα. Ποιοι ήταν ο Σαφάροβ και ο Σαϊντοβ, αυτοί οι Motorola* και Givi* του πολέμου στο Τατζικιστάν, δε θυμάται σχεδόν κανείς.
Άλλοι γνωστοί υπότροποι, ο Ντζαμπά Ιοσελιάνι και ο Τενγκίζ Κετοβάνι , οι οποίοι οδήγησαν το πραξικόπημα ανατροπής του πρώτου Γεωργιανού πρόεδρου, Ζβιάντ Γκαμσαχούρντια και το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου στην πρώην σοβιετική δημοκρατία. Ως αποτέλεσμα, στην εξουσία της χώρας ήρθε ο πρώην γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γεωργίας, Έντουαρντ Σεβαρντνάτζε. Ο Ιοσελιάνι και ο Κετοβάνι σύντομα έχασαν τις θέσεις τους στην κυβέρνηση της χώρας.
Πολέμαρχος με εγκληματική συμπεριφορά ο Σουρέτ Χουσεϊνόφ, οδήγησε μια ένοπλη εξέγερση εναντίον του νόμιμου προέδρου του Αζερμπαϊτζάν Αμπουλφαζά Ελτσιμπέι. Ως αποτέλεσμα της επιθετικότητας των μονάδων του Σουρέτ στο Μπακού, ο Ελτσιμπέι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη θέση του. Η εξουσία πέρασε στον πρώην γενικό γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος του Αζερμπαϊτζάν, Γκαϊντάρ Αλίγιεφ.
Ο Χουσεϊνόφ δεν είχε συνειδητοποιήσει αμέσως ότι η θέση του πρωθυπουργού, την οποία έλαβε, είναι «αποζημίωση» για προδοσία, προσπαθούσε να οργανώσει ένα νέο πραξικόπημα και κατέληξε στη φυλακή. Απελευθερώθηκε από τον γιο του Γκαϊντάρ, Ιλχάμ Αλίγεφ. Κυβερνάει την χώρα μετά το θάνατο του πατέρα του. Ο Σουράτ Χουσεϊνόφ σ’αυτό το Αζερμπαϊτζάν είναι ένα τίποτα.
Αν ο Givi και o Motorola μπορούσαν να διαβάζουν και να γνωρίζουν την πρόσφατη ιστορία, ποτέ δεν θα είχαν γίνει μέλη της «ρωσικής άνοιξης». Για τέτοιους όπως οι ίδιοι υπάρχει μόνο μία επιλογή - η κατάργηση. Αυτό είναι μία παλιά και δοκιμασμένη τακτική της KGB και της FSB: ληστές με τα σώματά τους καλύπτουν τον δρόμο για τους πραγματικούς εκλεγέντες του Κρεμλίνου, οι οποίοι εφαρμόζουν το «πραγματικό» σχέδιο. Ναι, κάποιοι μπορεί να μείνουν ζωντανοί όπως οι Ιοσελιάνι και Κετοβάνι. Αλλά οι Γεωργιανοί εγκληματίες ήταν οι αληθινές βασιλιάδες του ποινικού κόσμου, και τέτοιοι είναι με ίσους όρους με την KGB. Και ποιοι είναι ο Givi και o Motorola; Τα αγόρια από το βενζινάδικο.
Να υποστηρίζουμε ότι στη πραγματικότητα οι λήσταρχοι εξαλείφθηκαν από τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες, και στη Μόσχα τους εύχονταν μια μακρά και ευτυχισμένη ζωή είναι γελοίο. Αν η Μόσχα το ήθελε, και οι δύο θα παρέμειναν ζωντανοί. Ναι, τον Motorola και τον Givi, αυτούς τους δύο σαδιστές και ψυχοπαθείς, μπορούσαν να τους εξαλείψουν και οι Ουκρανοί εκδικητές. Αλλά στην περίπτωση αυτή σημαίνει ότι οι Ρώσοι τους επέτρεψαν να το πράξουν. Θα έλεγα – το επέτρεψαν με ευχαρίστηση.
Τον Ζαχάρτσενκο και τον Πλοτνίτσκι περιμένει ίδια μοίρα.
Μόλις στο Κρεμλίνο λάβουν μια τελική απόφαση σχετικά με το μέλλον των κατεχόμενων εδαφών - ανεξάρτητα από το αν θα τα κρατήσουν ή θα τα επιστρέψουν στην Ουκρανία - στους σημερινούς επικεφαλείς των «λαϊκών δημοκρατιών», θα υπογράψουν την ετυμηγορία.
Ένας μπορεί να ανατιναχτεί, τον άλλο θα μεταφέρουν στη Μόσχα, όπου θα πεθάνει από το τσάι σαν τον Μπόλοτοβ. Δεν έχει σημασία σε τι συνθήκες θα καταστρέψουν τους «ήρωες της Νέας Ρωσίας». Το σημαντικό είναι, ότι είναι καταδικασμένοι. Τέλος.
Στο Κρεμλίνο δεν έχουν συνήθεια να κρατούν ζωντανούς αυτούς, οι οποίοι γνωρίζουν πάρα πολλά.
* Ο Motorola και ο Givi είναι άτομα, τεχνητοί χαρακτήρες, οι οποίοι δημιουργήθηκαν και προωθούνταν και χρησιμοποιούνταν για λόγους προπαγάνδας. Ήταν ζωντανοί αναδευτήρες για τους Ρώσους εθελοντές. Επίσης, όπως και πολλοί άλλοι πολέμαρχοι, συμμετείχαν σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Υπάρχουν γνωστά γεγονότα της συμμετοχής τους σε δολοφονίες και βασανιστήρια κρατουμένων. Με όλες τις ενδείξεις ήταν διεθνείς εγκληματίες. Και οι δύο σκοτώθηκαν στα σπίτια τους στο Ντόνετσκ με έκρηξη εκρηκτικού κατά την διάρκεια των τελευταίων 6 μηνών.
Βιτάλιι Πόρτνικοβ, δημοσιογράφος
Μετάφραση: Άννα Μανιάτη
Πηγή: 1