Vitaly Portnikov: Κριμαία, Ντονμπάς, Χαλέπι. Εγκλήματα ιστορικών διαστάσεων
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν κατάφερε αυτό που ήθελε: ‘Εγραψε ιστορία. Ως αρχηγός του κράτους, έχει διαπράξει «έγκλημα ιστορικών διαστάσεων». Ακριβώς έτσι εκτιμάται η βομβιστική επίθεση στη Συρία και συγκεκριμένα στο ανατολικό Χαλέπι, από τον Ύπατο Αρμοστή του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Zeid Ra'ad Al-Hussein.
Ο κρατικός υπάλληλος δεν κατονόμασε ξεκάθαρα τη χώρα της οποίας οι ενέργειες οδήγησαν σε αυτά τα εγκλήματα. Ωστόσο, προέτρεψε τις μεγάλες δυνάμεις του κόσμου να μεταφέρουν τη διερεύνηση της τραγωδίας στο Χαλέπι στον Εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου. Το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ ψήφισε να διεξαχθεί ειδική διεθνή έρευνα των εγκλημάτων στο Χαλέπι. Η Ρωσία και οι ασυνείδητοι σύμμαχοί της ψήφισαν κατά. Είναι επειδή δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι τα αιματηρά ίχνη θα οδηγήσουν τους ερευνητές στο γραφείο του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Στην πραγματικότητα, αυτή η πορεία των γεγονότων δεν ήταν δύσκολο να προμαντευτεί. Να προβλεφτεί ακόμη όταν οι Ρώσοι στρατιώτες, με τις άμεσες διαταγές του Βλαντιμίρ Πούτιν, ξεκίνησαν την κατάληψη της ουκρανικής Κριμαίας. Στον Πούτιν αρέσει να λέει ότι η κατάληψη ήταν «αναίμακτη», παρόλο που κατά το χρόνο της προσάρτησης σκοτώθηκαν δύο Ουκρανοί στρατιώτες και στη συνέχεια άρχισαν οι δολοφονίες και τα βασανιστήρια των Τατάρων της Κριμαίας και άλλων ακτιβιστών. Αλλά, φυσικά, αυτό δεν θα μπορούσε να κάνει την ίδια εντύπωση στον κόσμο, όπως τώρα οι βομβαρδισμοί στο Χαλέπι. Και ο Πούτιν έχει μεθύσει από την ατιμωρησία.
Το επόμενο στάδιο των εγκλημάτων του ήταν ο πόλεμος στο Ντονμπάς. Υπάρχουν ήδη εκατοντάδες άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους και χιλιάδες έμειναν άστεγοι, ενώ εκατομμύρια αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Αλλά κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης δεν ενήργησε η πολεμική αεροπορία και η ρωσική προπαγάνδα προσπάθησε να δημιουργήσει την εντύπωση μιας "πολιτικής" σύγκρουσης στην οποία το Κρεμλίνο ενεργεί ως προστάτης των κατασκευασμένων κατηγοριών των πολιτών της Ουκρανίας που εντάσσονται στο «ρωσόφωνο» πληθυσμό.
Ένα σοβαρό λάθος στου υπολογισμούς του Πούτιν ήταν η καταστροφή του "Boeing" της αεροπορικής εταιρίας της Μαλαισίας από Ρώσους στρατιώτες σε έδαφος που ελέγχεται από τη Μόσχα. Ωστόσο, η έρευνα των ατυχημάτων αυτών τείνουν να διαρκούν πολύ. Και έτσι ο Πούτιν είχε χρόνο για μια νέα περιπέτεια, αυτή της Συρίας.
Πολλοί ειδικοί στη Δύση, σήμερα ισχυρίζονται ότι ο ρωσικός στρατός στη Συρία είναι πιο αποτελεσματικός από ό, τι θα μπορούσε να θεωρηθεί, όταν άρχισε η εκστρατεία. Ίσως, από στρατιωτικής άποψης, έτσι και να είναι. Στο Αφγανιστάν, οι ένοπλες δυνάμεις της Σοβιετικής Ένωσης ενήργησαν επίσης αποτελεσματικά. Αλλά δεν μπορείς να νικήσεις όταν είναι εναντίον σου σχεδόν όλος λαός και ο στρατός του δικτατορικού καθεστώτος σχεδόν αδυνατεί να αντισταθεί στους αντιπάλους του.
Ως αποτέλεσμα αυτών, στο Αφγανιστάν σκοτώθηκαν δεκάδες χιλιάδες σοβιετικοί στρατιώτες και περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Αφγανοί. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος για τη Σοβιετική Ένωση προκειμένου να σταθεί το καθεστώς-μαριονέτα του Babrak Karmal, εκτός από το να επιχειρήσει μαζική εξόντωση των Αφγανών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το Αφγανιστάν και όχι οι Ουγγαρία και Τσεχοσλοβακία με πολύ λιγότερα θύματα της σοβιετικής εισβολής, έγινε ο τάφος του κομμουνιστικού καθεστώτος.
Τώρα η ίδια κατάσταση επαναλαμβάνεται στη Συρία. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για τον Βλαντιμίρ Πούτιν ο οποίος χαίρει της υποστήριξης του Μπασάρ αλ-Άσαντ, πέραν του να σκοτώνει εκατοντάδες χιλιάδες Σύριους. Αλλά έτσι και αλλιώς δεν θα νικήσει - μόνο θα καταστρέψει τους ανθρώπους και τις πόλης.
Δεν είναι πια η εποχή του Αφγανιστάν. Οι τεχνολογίες της πληροφορίας είναι εντελώς διαφορετικές, πολύ πιο προηγμένες. Εντελώς διαφορετικές επίσης είναι και οι δυνατότητες του Διαδικτύου και της τηλεόρασης. Εντελώς διαφορετική είναι η στάση προς τη Ρωσία, άλλωστε η χώρα του Πούτιν δεν είναι πια η Σοβιετική Ένωση. Με τα δικά του συνθήματα όπως η «προστασία των εργαζομένων και των αγροτών», η Μόσχα δεν μπορεί να παραπλανήσει πλέον κανέναν.
Ο κόσμος βλέπει κάθε μέρα στις οθόνες του τρομερά πλάνα από το Χαλέπι. Πλάνα από τα εγκλήματα του Βλαντιμίρ Πούτιν. Εγκλήματα ιστορικών διαστάσεων. Ταυτόχρονα, ο Πούτιν δεν έχει και πολλές επιλογές. Δεν μπορεί να σταματήσει τη σφαγή των Σύρων, διότι στην περίπτωση αυτή θα καταδικάσει το καθεστώς του Άσαντ σε ταχεία κατάρρευση. Και δεν μπορεί να συνεχίσει τη βομβιστική επίθεση - γιατί κάθε νέα εκτόξευση υποβαθμίζει τη σχέση του με τον κόσμο, δημιουργεί ένα χάσμα μεταξύ αυτού του κόσμου και της Ρωσίας.
Έτσι, το φιλορωσικό λόμπι στη Δύση μπορεί ακόμα να υπερασπίζεται τα συμφέροντά του, να επιβραδύνει την εισαγωγή νέων κυρώσεων, να μιλάει για την ανάγκη για διάλογο. Αλλά όλα αυτά θα τελειώσουν σύντομα. Η απομόνωση της Ρωσίας είναι θέμα χρόνου. Και ο λόγος για την απομόνωση είναι τα εγκλήματα πολέμου τα οποία έχει διαπράξει ο Πούτιν. Εγκλήματα ιστορικών διαστάσεων.
Ο Ρώσος πρόεδρος, κακώς πιστεύει ότι δεν θα φέρει ευθύνη για αυτά. Θα φέρει. Θα έρθει η μέρα, όταν τον ίδιο και άλλους Ρώσους ηγέτες θα «δώσουν» στο Διεθνές Δικαστήριο οι ίδιοι οι συμπατριώτες τους. Ο Πούτιν απλά δεν έχει συνειδητοποιήσει ότι οι ενέργειές του στη Συρία διέσχισαν τη γραμμή που χωρίζει τον πολιτικό ο οποίος προσπαθεί να προστατέψει τα δικά του συμφέροντα, από έναν κοινό κατά συρροή δολοφόνο.
Μετάφραση: Ιωάννα Τελιανίδη
Πηγή: ru.krymr.com
