Ο Ζελένσκι και ο Ερντογάν συζήτησαν για το Ντόνμπας, την Κριμαία και τους τουρίστες
Στις 6-7 Αυγούστου, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζέλενσκι πραγματοποίησε επίσκεψη στην Τουρκία. Στην Άγκυρα συναντήθηκε με τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Η προσωπική συνάντηση μεταξύ των Προέδρων των χωρών διήρκεσε μία ώρα περισσότερο από το προβλεπόμενο. Μίλησαν για το Ντόνμπας, την οικονομική συνεργασία, την προσάρτηση της Κριμαίας και το πρόβλημα των διώξεων των Τάταρων της Κριμαίας, τη συνεργασία στην κατασκευή δρόμων και αεροδρομίων.
"Έχουμε αναθεωρήσει τα βήματα που πρέπει να ληφθούν για την ανάπτυξη της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, είναι καιρός να ολοκληρώσουμε τις διαπραγματεύσεις για μια ζώνη ελεύθερων συναλλαγών μεταξύ της Ουκρανίας και της Τουρκίας", δήλωσε ο Ερντογάν μετά τη συνάντηση. "Πέρυσι, 1,3 εκατομμύρια Ουκρανοί επισκέφθηκαν την Τουρκία, ο καλύτερος δείκτης για το πώς έχουν αναπτυχθεί οι ανθρωπιστικοί δεσμοί μεταξύ των λαών μας», πρόσθεσε.
Η Γευγκένια Γκάμπερ (Yevgeniya Gaber), Αναπληρώτρια Διευθύντρια της Διπλωματικής Ακαδημίας της Ουκρανίας σημειώνει ότι στο παρόν στάδιο, η Τουρκία δεν είναι μόνο ένας σημαντικός εταίρος της Ουκρανίας, αλλά και ένας βασικός παράγοντας στην περιοχή, από τον οποίο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η ασφάλεια και η σταθερότητα σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μαύρης Θάλασσας.
Τα ζητήματα της Κριμαίας, η προστασία των Τάταρων της Κριμαίας, οι σχέσεις με τη Ρωσία, τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ σε περιφερειακή κλίμακα, η ενεργειακή ασφάλεια, η στρατιωτικοτεχνική συνεργασία και η οικονομική ανάπτυξη είναι μερικά από τα θέματα που πρέπει να ξεπεράσει ο νέος πρόεδρος της Ουκρανίας .
Η μοναδικότητα των σχέσεων μεταξύ της Ουκρανίας και της Τουρκίας είναι ότι δεν υπάρχουν πραγματικά «προβληματικά ζητήματα» μεταξύ των χωρών που θα εμπόδιζαν την περαιτέρω ανάπτυξή τους. Από την άλλη πλευρά, δεν υπάρχουν επίσης εύχρηστες λύσεις που μπορούν γρήγορα να φέρουν τη συνεργασία σε ένα εντελώς νέο επίπεδο.
Η στρατιωτικο-τεχνική συνεργασία παραμένει ένας σημαντικός τομέας των σχέσεων Ουκρανίας-Τουρκίας, ιδίως ενόψει της επιδείνωσης της κατάστασης ασφάλειας στη Μαύρη Θάλασσα μετά την έναρξη της Ρωσικής επιθετικότητας στην Ουκρανία και τη Συρία. Οι συμβάσεις για την αγορά τουρκικών συστημάτων επικοινωνίας και αεροσκαφών για τις ανάγκες του ουκρανικού στρατού, καθώς και η βοήθεια προς το ουκρανικό ναυτικό για την οικοδόμηση του στόλου πολλών πολεμικών πλοίων σύμφωνα με τα μοντέλα των τουρκικών κορβέτων, αποτελούν παραδείγματα επιτυχημένης συνεργασίας προς αυτή την κατεύθυνση.
Ταυτόχρονα, η στενή συνεργασία της επίσημης Άγκυρας με τη Μόσχα, συμπεριλαμβανομένου του στρατιωτικό-βιομηχανικού τομέα, περιπλέκει σημαντικά τη μετάβαση από τις εμπορικές συμφωνίες στη δημιουργία κοινών επιχειρήσεων, η οποία περιλαμβάνει επίσης τη μεταφορά ορισμένων ευαίσθητων τεχνολογιών.
Η Άγκυρα παραδοσιακά επιμείνει στη φόρμουλα "δύο παράλληλων διαδρομών" στις σχέσεις με τη Ρωσία και την Ουκρανία, υπογραμμίζοντας ότι δεν αντιβαίνουν ο ένας στον άλλο.
Στην πραγματική ζωή, ωστόσο, τέμνονται παράλληλες γραμμές όλο και περισσότερο. Αυτό αποδεικνύεται από την πρόσφατη ψηφοφορία στην PACE, όπου η τουρκική αντιπροσωπεία υποστήριξε πλήρως την επιστροφή των δικαιωμάτων ψήφου της Ρωσίας.
Τον Ιούλιο, πραγματοποιήθηκε η πρώτη παράδοση των συστημάτων S-400 της Ρωσίας στην Τουρκία, παρά την απειλή των αμερικανικών κυρώσεων, τον αποκλεισμό της Άγκυρας από το μαχητικό πρόγραμμα F-35 και την εμβάθυνση της κρίσης στο εσωτερικό του ΝΑΤΟ. Η κατασκευή του TurkStream, το οποίο υποτίθεται ότι προμηθεύει ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη παρακάμπτοντας την Ουκρανία, συνεχίζεται.
Με όλα τα επιτεύγματα στις διμερείς σχέσεις, εξακολουθεί να είναι δύσκολο να καλέσουμε την Τουρκία ως στρατηγική προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής της Ουκρανίας και η επιθυμία να υπάρξει άμεση επαφή τους πρώτους μήνες της Προεδρίας είναι σίγουρα ένα θετικό μήνυμα και από τις δύο πλευρές.
Μετάφραση: Άννα Μανιάτη
