Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος από την Ουκρανία
Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος χαίρει ιδιαίτερου σεβασμού μεταξύ των Ορθοδόξων Ελλήνων. Κάθε χρόνο, ανήμερα της εορτής του (27 Μαΐου), εκατοντάδες πιστοί πεζοπορούν χιλιόμετρα ορεινού δρόμου του νησιού Εύβοια, για να αποτίσουν φόρο λατρείας στα λείψανα του Αγίου που βρήκαν ανάπαυση στο Ναό του Ιωάννου του Ρώσου στο Προκόπι. Παρά το "όνομα" του – ο Ρώσος, ο Ιωάννης γεννήθηκε στην Ουκρανία, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, στην περιοχή Πολτάβας γύρω στο 1690.
Ο Ιωάννης γεννήθηκε σε μια πολύ δύσκολη και μοιραία για τη χώρα του, εποχή. Η Ουκρανία το 1690 έχει ήδη διαιρεθεί στη Δεξιά όχθη και Αριστερή όχθη του Δνείπερου. Η Αριστερή όχθη της Ουκρανίας, το Κίεβο, η Ζαπορόζιε, το Τσερνίγκιβ, η περιοχή του Τσερνίγκιβ-Σιβερσκ, το Σταροντούμπ και το Σμολένσκ υποτάχθηκαν στη Μόσχα (με την εκεχειρία του Αντρούσιβ το 1667). Η Ορθόδοξη Αρχιεπισκοπή του Κιέβου συνδέθηκε με το Πατριαρχείο Μόσχας (συνέδριο της Κωνσταντινούπολης του 1686). Το καθεστώς του Γκέτμανσινα συνέχισε να υφίσταται μόνο στην Αριστερή όχθη της Ουκρανίας, όπου η κύρια διοικητική διαίρεση ήταν τα συντάγματα Κοζάκων.
Οι Ουκρανικοί Κοζάκοι έπρεπε οικονομικά και υλικά να υποστηρίζουν την ρωσική στρατιωτική εκστρατεία στην Κριμαία το 1689, τους πολέμους κατά της Τουρκίας σε Αζωφ και Δνείπερο του Πέτρου του πρώτου μεταξύ 1695 και 1699 και το Μεγάλο Βόρειο Πόλεμο εναντίον της Σουηδίας (1700 - 1721). Εκείνη την εποχή υπήρχε το γεγονός της αναγκαστικής μετατροπής των συνταγμάτων Κοζάκων στα τακτικά τσαρικά στρατεύματα.
Το 1710 Η Τουρκία θέλοντας να ανακτήσει το Αζωφ (περιοχή Ροστόφ, Ρωσία), που έχασε το 1696, και να ανακτήσει την επιρροή στη βόρεια ακτή της Μαύρης Θάλασσας, κήρυξε τον πόλεμο στη Ρωσία, στον οποίο ο Άγιος Ιωάννης έλαβε μέρος. Την άνοιξη του 1711, μετά από μια αποτυχημένη μάχη κοντά στο χωριό Στανιλέστι (σύγχρονη Ρουμανία), η Μόσχα υπέγραψε τη συμφωνία του Προύθο με τους τούρκους, βάσει της οποίας η Οθωμανική Αυτοκρατορία απέκτησε τον έλεγχό του Αζωφ.
Στις μάχες για την ανακατάληψη του Αζώφ, ο Άγιος Ιωάννης αιχμαλωτίζεται και οδηγείται στην Κωνσταντινούπολη μαζί με χιλιάδες άλλους συμπατριώτες του. Αποκεί στο Προκόπιο, κοντά στην Καισάρεια της Καππαδοκίας της Μ.Ασίας. Μουσουλμάνοι πιέζουν τον Ιωάννη να αποκηρύξει την πίστη του και να αποδεχτεί το Ισλάμ με άκαμπτες μεθόδους. Τον χτυπούν με χοντρά ξύλα ραβδιά, τον κλοτσούν, του καίνε τα μαλλιά και το δέρμα, τον πετούν στις κοπριές του στάβλου και τον υποχρεώνουν να ζει με τα ζώα.
Ο Άγιος Ιωάννης υπομένει όλα τα βασανιστήρια με καρτερία και αξιοθαύμαστη γενναιότητα. Η διαμονή με τα ζώα στο στάβλο του θύμιζε το στάβλο της Βηθλεέμ. Ο Ιωάννης προσεύχεται, νηστεύει και από μόνος του κάνει λειτουργίες στο Θεό. Οι Τούρκοι, βλέποντας τον Ιωάννη, άλλαξαν τη αντιμετώπιση προς αυτόν από την πλήρη περιφρόνηση στην τιμή. Άρχισαν να τον καλούν "βελή" (στα Τουρκικά – «μέντορας»).
Ο Ιωάννης πέθανε στις 27 Μαΐου 1730. Ο ιερέας και οι Χριστιανοί του Προκοπίου με άδεια, πήραν το σώμα του και το έθαψαν με τιμές.
Τον 1733, ο ιερέας ο οποίος είχε εξομολογήσει και έχει κοινωνήσει τον Ιωάννη, τον είδε στον ύπνο του. Ο Ιωάννης του είπε ότι το σώμα του είναι ακέραιο και άφθαρτο, όπως το έβαλαν στον τάφο 3,5 χρόνια πριν. Μετά τους δισταγμούς του ιερέα, κατά θεία παραχώρηση, ένα ουράνιο φώς φώτιζε το τάφο. Τότε, με άλλους Χριστιανούς, άνοιξαν τον τάφο και βρήκαν το σώμα όπως είπε ο Άγιος στον ύπνο: ακέραιο και άφθαρτο. Τα λείψανα μεταφέρθηκαν στο Ναό που είχε επισκεφτεί ο Ιωάννης πριν. Μόνο το 1924, Έλληνες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία μεταφέρουν τα ιερά λείψανα του Ιωάννου του Ρώσου στην Ελλάδα, στην Χαλκίδα (Εύβοια). Το 1925, τα μεταφέρουν στο ομώνυμο χωριό Νέο Προκόπιο, στο οποίο, το 1930 ξεκινάει η κατασκευή του Ναού προς τιμή του Αγίου. 
Από το 1951 μέχρι σήμερα, τα ιερά λείψανα του Ιωάννη του Ρώσου αναπαύονται εκεί.
Στο βιβλίο των νέων θαυμάτων του Αγίου Ιωάννη υπάρχουν θαυμαστά γεγονότα: η σωτηρία του ναυάγιου, θεραπεία των αρρώστων. Ήδη έχουν παρατηρήσει μια ειδική δέσμευση του Αγίου στα παιδιά. Από τα θαύματα που εκτελούνται από τις προσευχές σε αυτόν, οι πιο ευχάριστες είναι περιπτώσεις βοήθειας σε άρρωστα παιδιά: θεραπεία από λευχαιμία, καρκίνο, παράλυση, και επιστροφή παιδιών εξαρτημένων από τα ναρκωτικά στη φυσιολογική ζωή.
Ο Άγιος Ιωάννης ο Ρώσος με τη ζωή του, με τα θαύματα του, φέρνει τη θεία δύναμη στις ψυχές των πιστών, ηθική δύναμη, τη δύναμη που ξεπερνά τα εμπόδια και αναζωογονεί ψυχές.
Σύνταξη, μετάφραση: Άννα Μανιάτη
Παρόμοια άρθρα:
Συνοπτικός βίος Αγίου Λουκά
