Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη που έχει μείωση κατώτατου μισθού κατά 19,5%
Νούμερα που προκαλούν απελπισία έρχονται στην δημοσιότητα από τον ΟΑΕΔ, αποτυπώνοντας την δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ελληνική οικονομία, την τελευταία 8ετία (2008-2016).
Την στιγμή που άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις οποίες επιβλήθηκαν Μνημόνια μετρούν τις πρώτες αυξήσεις, στην Ελλάδα το ύψος του κατώτατου μισθού βρίσκεται στο… -19,5%, με προσμετρημένο και τον αποπληθωρισμό.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα, να συμπαρασύρεται όλο το φάσμα της οικονομίας, με αποτέλεσμα ο μέσος μισθός να έχει μειωθεί την περίοδο 2009-2014 κατά 28%.
ΦΤΩΧΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΗ
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε η καθηγήτρια Οικονομικών και διοικήτρια του ΟΑΕΔ, Μαρία Καραμεσίνη στο συνέδριο για τις «Συλλογικές Διαπραγματεύσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Μοντέλο και το Μέλλον της Εργασίας», το χωρίς τέλος κούρεμα του κατώτατου μισθού, έχει ως αποτέλεσμα να εντείνεται η φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης.
Αρκεί, για παράδειγμα, να αναφερθεί πως το 29% του πληθυσμού που το 2008 ανήκε στις μεσαίες και ανώτερες τάξεις, πέντε χρόνια μετά είχε εισόδημα κάτω από το όριο της φτώχειας εκείνου του έτους.
ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΟΥ ΚΑΤΩΤΑΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ:
Σε άλλες χώρες της ΕΕ που εφαρμόστηκαν από την τρόικα σκληρές πολιτικές λιτότητας (Λετονία, Λιθουανία, Βουλγαρία, Ισπανία, Ιρλανδία και Πορτογαλία, πλην της Ελλάδας), οι κατώτατοι μισθοί πάγωσαν και αμέσως μόλις τελείωσε η περίοδος του «παγώματος», άρχισε να εμφανίζεται αύξηση των κατώτατων μισθών.
Η χώρα μας από την άλλη, αποτελεί την μόνη εξαίρεση που καταγράφει σταθερά μείωση του κατώτατου μισθού όχι μόνο σε ονομαστικούς όρους αλλά και σε πραγματικούς:
«Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα δεν εξασφαλίζει πλέον προστασία από τη φτώχεια, ενώ αποτελεί προσβολή στην αξιοπρέπεια των νέων» σχολιάζει η κ. Καραμεσίνη.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ Η ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΠΡΩΤΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ:
Η χώρα μας αποτελεί μοναδική εξαίρεση και στον μηχανισμό διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού, καθώς ο καθορισμός του είναι μονομερής από το κράτος, ενάντια στη θέληση των κοινωνικών εταίρων.
Πηγή: 1
