Τράμπ, Φλινν, Κριμαία
Η δήλωση από τον Λευκό Οίκο ότι ο Πρόεδρος αναμένει τη Ρωσία να αποκλιμακώσει τη σύγκρουση στο Ντόνμπας και να επιστρέψει την Κριμαία είναι οι πρώτες σοβαρές πολιτικές συνέπειες της σκανδαλώδους παραίτησης του συμβούλου για την εθνική ασφάλεια, Μάικλ Φλινν.
Αν χθες οι αντίπαλοι του Ντόναλντ Τραμπ συζητούσαν την επιθυμία του να βρει μια κοινή γλώσσα με το Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν αποκλειστικά από ιδεολογική και ρεαλιστική άποψη… σήμερα, μετά το σκάνδαλο με τον Φλινν η συζήτηση μεταφέρθηκε σε ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο. Στο επίπεδο δυσπιστίας. Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για τη φήμη του νέου προέδρου των ΗΠΑ και το πολιτικό του μέλλον.
Μόνο πρόσφατα ο Ντόναλντ Τραμπ μπορούσε να καυχηθεί με την προθυμία του να διαπραγματευτεί με τον Βλαντιμίρ Πούτιν (με τον οποίον δεν μπορούσε να συμφωνήσει ο «ανήμπορος» Μπαράκ Ομπάμα) ως παρουσία της αυτο-ενδυνάμωσης και οι θεμελιώδεις διαφορές από τις «ελίτ της Ουάσιγκτον», στην οποία επιτέθηκε με ενθουσιασμό κατά τη διάρκεια της εναρκτήριας ομιλίας του. Αλλά τώρα η ετοιμότητα για την κατανόηση με τον Πούτιν θα εξεταστεί πάντα μέσω του πρίσματος των ψεμάτων και των υπεκφυγών του Φλινν, αυτού του δύσμοιρου σχολιαστή του ρωσικού προπαγανδιστικού καναλιού Russia Today. Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η ιστορία με τον Φλινν, με τις επικοινωνίες του με τον Ρώσο πρέσβη και με τους δεσμούς του με τη ρωσική ηγεσία δεν έχει ολοκληρωθεί. Ίσως το Κογκρέσο δεν μπορεί να ασχοληθεί με αυτή, αλλά οι δημοσιογράφοι, τους οποίους πολεμάει ακούραστα ο Τραμπ, σίγουρα θα ασχολούνται με ενθουσιασμό και κέφι. Και οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ θα πρέπει επίσης να ασχοληθούν με αυτή την ιστορία.
Για να αποσιωπήσει το σκάνδαλο και να αποκρούσει τις πιθανές συνέπειές του, ο Τραμπ πρέπει τώρα να αποστασιοποιηθεί από τον Πούτιν, όσο το δυνατόν πιο μακριά. Πιο μακριά από ό, τι μπορούσε να επιτρέψει ο Ομπάμα, ο οποίος ήταν υπεράνω πάσης υποψίας. Τόσο μακριά, ώστε κανείς δεν θα μπορούσε ούτε να φανταστεί ότι εκείνος επρόκειτο να διαπραγματευτεί για κάτι με το ρώσο ηγέτη.
Επειδή ο Πούτιν τώρα είναι ο περίπατος προς τον πολιτικό θάνατο του Τράμπ.
Και ο Τραμπ το κατανόησε απόλυτα. Ότι μπορούσε να παίξει σε μια συμμαχία με τη Ρωσία, σε κοινές δράσεις κατά του ISIS και άλλες υπέροχες προθέσεις κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Όμως, μετά την παραίτηση του Φλινν δεν είναι πλέον δυνατόν. Γιατί οι δημοσιογράφοι δεν θα ρωτήσουν τον Τραμπ αν ξέρει ότι ο Πούτιν είναι ένας δολοφόνος. Θα αναρωτιούνται αν έδωσε οδηγίες στον Φλινν να τηλεφωνήσει στον Ρώσο πρέσβη; Αν γνώριζε για το τηλεφώνημα, αν θα εκπληρώσει τις υποσχέσεις που δόθηκαν στο τηλεφώνημα ή θέλει να αρνηθεί ότι τέτοιες υποσχέσεις δόθηκαν καθόλου; Και αν δεν δόθηκαν, τότε γιατί επαίνεσε τον Πούτιν στο microblog του, γιατί ικανοποιήθηκε από τη λογική του Ρώσου προέδρου, ο οποίος αρνήθηκε να αντιδράσει στις ενέργειες του Ομπάμα; Και αν νόμιζε ότι ο Πούτιν έχει δίκιο όταν δεν αντιδρά, γιατί δεν επιστρέφει τους εξορισμένους Ρώσους «διπλωμάτες» πίσω στην Ουάσιγκτον; Και αν ο ίδιος πιστεύει ότι τους «διπλωμάτες» απέλασαν για κάποιο λόγο - τότε ας να αναγνωρίσει ότι έκανε λάθος.
Και αυτός θα πρέπει να απαντήσει σε όλα αυτά τα ερωτήματα – όχι, όχι, όχι. Δεν ήξερα, δε δεσμεύτηκα, δεν επρόκειτο να, δεν συμμετείχα. Δεν θα ακυρώσει οποιεσδήποτε κυρώσεις. Αναμένει την επιστροφή της Κριμαίας και να σταματήσει ο πόλεμος στο Ντόνμπας. Και την ίδια στιγμή, όπως έχει ήδη πει ο Σπένσερ, «υπολογίζει να έρθει σε συμφωνία με τη Ρωσία». Αν και μετά βίας ξέρει πώς.
Επειδή δεν είναι σαφές πώς να συμπλεύσει με τη Ρωσία, αν συνεχίσει την πίεση σχετικά με τη Κριμαία και Ντόνμπας, και δεν ακυρώσει τις κυρώσεις. Και, επιπλέον, να απαιτήσει τη μείωση των πυρηνικών οπλοστασίων, που ακόμη και ο μισητός ο Ομπάμα δεν απαιτούσε; Σε ποιά βάση θα οικοδομήσει καλύτερες σχέσεις; Ή ίσως, για τον Τραμπ τώρα είναι πιο κερδοφόρο να μιμηθεί μια προθυμία να διαπραγματευτεί με τον Πούτιν προκειμένου να ρίξει τα χέρια σε απογοήτευση μετά την πρώτη συνάντηση με τον Ρώσο ομόλογο. Λέγοντας… ήθελα , αλλά δεν έγινε. Ακόμη και ότι δεν διαβεβαίωνα ότι θα γίνει. Επιστρέψτε την Κριμαία, αφήστε το Ντόνμπας, ζήτω η Ουκρανία.
Βιτάλιι Πόρτνικοβ, δημοσιογράφος
Μετάφραση: Άννα Μανιάτη
Πηγή: 1
